เป็นอย่างที่พระสัมมาสัมพุทธตรัสไว้ว่า "ทุกอย่างล้วนเป็นอนิจจัง" ใครจะไปรู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ส่วนใหญ่ก็มีแต่จะคาดการณ์กันไปล่วนหน้าต่าง ๆ นา ๆ ผมก็เป็นคนส่วนใหญ่เช่นเดียวกัน ไม่เคยคิดว่าต้องมาผจญกับสิ่งที่ไม่คาดคิดที่จะเกิดขึ้นอยู่ในปัจจุบัน
หากจะเริ่มต้นแล้วเขียนถึงมะเร็งเลยก็คิดว่าเป็นอะไรที่น่ากลัวเกินไป บล๊อกนี้ก็ขอเขียนถึงตนเองไปด้วย เล่าเรื่องเบื้องหลังชีวิตให้ฟัง แทรกเนื้อหา มีสาระบ้าง ไม่มีสาระบ้าง ที่ต้องเขียนบล๊อกก็มีผู้ชำนาญบล๊อกคนหนึ่ง (คุณนก วฤษสพร) เป็นผู้จุดประกายขึ้น ก็เลยลองเขียนดู คงติดตามกันอาจจะยาวสักหน่อย แต่เป็นเรื่องจริงที่ไม่อยากให้เกิดแต่ก็เกิดกับตนเอง เอาเป็นว่าขอเล่าถึงเบื้องหลังของชีวิตด้วย ผมเองมีจุดเปลี่ยนที่เกิดขึ้นกับผมเองที่ใหญ่ ๆ 2 ครั้ง รวมถึงครั้งที่นี้ด้วย
1. จุดเปลี่ยนแรกคือ การได้มารู้จักศาสนาพุทธ ด้วย "พุทธวจน" ธรรมวินัยจากพระโอษฐ์ เปิดธรรมที่ถูกปิดด้วย พระอาจารย์ คึกฤทธิ์ โสตฺถิผโล เจ้าอาวาสวัดนาป่าพง ลำลูกกาคลอง 10 ปทุมธานี ทำไมถึงพูดอย่างนั้น เพราะแต่เดิมผมนับถือศาสนาคริสต์ นิกายคาทอลิก ตามครอบครัวตั้งแต่เกิด ช่วงชีวิตหนึ่งผมมีปัญหาทางใจมาก หรือทุกข์ใจ ทั้งเรื่องส่วนตัว เรื่องงาน จนผมตั้งคำถามกับตัวเองว่า "ชีวิตนี้เกิดมาเพื่ออะไร" ซึ่งทำให้ผมค้นหาคำตอบ และสุดท้ายก็พบคำตอบจากพุทธศาสนา หากชีวิตผมไม่ได้รู้จัก "พุทธวจน" การยืนหยัดกับชีวิตก็คงจะล้มเหลวไปแล้วเป็นแน่แท้ ยิ่งมีสิ่งที่ไม่คาดคิดเกิดขึ้นอย่างนี้คงทุกข์อย่างหาที่สุดไม่ได้ ธรรมะของพระตถาคตช่วยได้จริง ขอให้เป็นธรรมะที่เป็น " พุทธวจน " ซึ่งเป็นปัจจัตตัง รู้ได้เฉพาะด้วยตนเอง ต้องน้อมนำมาปฏิบัติถึงจะรู้พร้อม สิ่งที่ได้นั่นคือ อานาปานสติ "ภิกษุทั้งหลาย ในกรณีนี้ ภิกษุไปแล้วสู่ป่าหรือโคนไม้ หรือเรือนว่างก็ตาม นั่งคู้ขาเข้ามาโดยรอบ ตั้งกายตรงสติดำรงเฉพาะหน้า เธอนั้น มีสติหายใจเข้า มีสติหายใจออก : (หนังสือพุทธวจน อานาปานสติ) ลองไปหาอ่านได้ ดาวน์โหลดได้ที่ www.watnapp.com เพียงแค่มีสติรู้ลมหายใจเข้า-ออกอยู่ตลอดเวลา ละนันทิ(ความเพลิน) ที่เกิดขึ้นแล้วกลับมาที่ลมหายใจ เป็นมรรควิธีที่ง่าย ๆ ต้องฝึกอยู่บ่อย ๆ ช่วยให้เราคลายความที่เป็นคนจิตตกกับอนาคต กับอดีตต่าง ๆ เป็นคนคิดมากได้ ยังมีอีกมากซึ่งจะเกิดขึ้นในขณะที่เราต้องผจญกับสิ่งที่ไม่คาดคิดที่ว่านี้จะเล่าให้ฟังต่อ ๆ ไป
ที่เล่าถึงจุดเปลี่ยนนี้ และเกริ่นซะยาวไม่เห็นจะเกี่ยวกับเรื่องที่ขึ้นต้นเลย อย่าเพิ่งหยุดอ่านนะครับ ก็เพราะว่าเมื่อผมเกิดจุดเปลี่ยนที่สอง แม้ผมจะได้พานพบกับ "พุทธวจน" ไม่กี่ปีแต่สามารถช่วยให้ผมผ่านจุดนี้ไปได้แม้เพียงน้อยนิดก็ตาม (ตามต่อต่อนที่ 2 นะครับ)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น